چکیده: انسان شناسی شناختی عبارتست از مطالعه رابطه میان جامعه انسانی و اندیشه انسانی. انسان شناسان شناختی در پی مطالعه این موضوع هستند که مردم در گروههای اجتماعی چگونه اشیاء و رویدادهایی را که دنیای آنها را می سازند، دریافت کرده و در باب آنها فکر می کنند. انسان شناسی شناختی به ارتباط میان فرهنگ و شناخت می پردازد و ساختارهای شناختی موجود در یک فرهنگ را به وسیله نظام زبانی و امروزه نظام

تصویر: آلکساندر
زندگینامه تالکوت پاسونز : وی متولد 1902 در امریکا بود  پدر وی یکی از اصلاح طلبان جنبش پروتستان در آمریکا بود در کالج امهرستوی مشغول به تحصیل زیست شناسی بود که از همان جا با آثار جامعه شناسی آشنا شد و برای ادمه تحصیل در ین شاخه به اروپا رفت و یکسال در لندن تحت تاثیر آثار مالینفوسکی

پیوست: 

Parsons va Alexander.doc

چکیده:زبان وسیله ارتباطی است که توسط آن معانی انتقال می یابند . زبان را نمی توان جدا از بستر فرهنگی و بافت اجتماعی کرد ؛ چرا که در این صورت پیام ها و معانی به درستی درک نمی شوند . یک جمله یکسان و مشابه در موقعیت های گوناگون ، معانی متفاوتی را در بر می گیرد .نظریه کنش متقابل به جای متمرکز شدن بر موقعیت اجتماعی، بر علل رفتار افراد بر طبیعت کنش متقابل  اجتماعی که بین افراد اتفاق می افتد،

معمولاً  مارتین هایدگر را جزو اگزیستانسیالیست‌ها می‌دانند. این طرز تلقی هم درست است و هم نادرست. زیرا علارغم ابهام موضع‌گیری و گاه دو پهلوی فلسفه‌ی وی، به نظر می‌رسد با فیلسوف و فلسفه‌ای مواجه هستیم که تمام تلاش خود را می‌کند تا موقعیت هستی‌شناس و یا به بیانی «بودشناسی» را برای خود محفوظ بدارد. اینکه بودشناس کیست و نیز تفاوت او با فیلسوف اگزیستانسیالیست در چیست، مطلبی است