بررسی نظام نمادین نجوم کهن و آیین ها و اسطوره های وابسته به آن در کل فرهنگ های جهان از جمله مباحث مهم حوزه های اسطوره شناسی، هنر و مطالعات فرهنگ است. پیش از انقلاب کوپرنیکی این نظام تسلط جدی بر حوزه علم ستاره شناسی و نجوم داشت و پس از آن گرچه این علم تحولی عظیم یافت اما باورهای مرتبط با این نظام نمادین هنوز هم در فرهنگ ملل گوناگون ماندگاری خود را نشان می دهند. بررسی اسطوره ها و باورهای

موسیقی در یک مناسک پیچیده در روی صحنه ظاهر می شود؛ افرادی با لباسهای عموماً همسان ویا غیر متعارف با سازهایی که در دست دارند، روبه تماشاچیان نشسته اند. درآن سو تماشاچیان نیز با الگویی همانند بر روی صندلیها می نشینند. همهمه از میان می رود و سکوت می شود؛ نور به حداقل می رسد و نورهای متمرکز ،صحنه اجرا را برجسته می کنند...همه اینها مقدمه مناسکی برای «دعوت به شنیدن»‌است. آدابی که به بدون آن،

مقدمه: برگر و لاکمن معتقد بودند که دانش به طورکلی صلاحیت خودش را از واقعیات روزمره به دست می آورد، که از روابط اجتماعی گرفته شده است. هنگامی که آنها کنش انجام می دهند ، آنها آن کار را می کنند با علم به اینکه ادراک آنها از واقعیت به آن بستگی دارد ،برساخت گرایی اجتماعی در سال 1966 در آمریکا توسط برگر و لاکمن در کتاب «برساخت اجتماعی واقعیت» مورد توجه قرار گرفت.

تصویر: شیوه استفاده از فنوگراف در ترنسکریپت و تحلیل موسیقی
اتو آبراهام[1] (1872-1926) در برلین آلمان متولد شد و تحصیلاتش را نیز در همان شهر گذراند. او سال 1894 مدرک دکتری خود را در علوم طبیعی و پزشکی از دانشگاه برلین دریافت کرد و از 1896 به عنوان دستیار در موسسه روانشناسی دانشگاه برلین کار خود را زیر نظر کارل اشتامف آغاز کرد. همچنین در کنار آن با هورن‌باستل و اشتامف در آرشیو فنوگراف برلین نیز همکاری داشت.