ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อรรถสิทธิ์ สิทธิสุนทร"
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล บอต: แทนที่หมวดหมู่ สมาชิกเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม. ด้วย ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม. |
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล บอต: แทนที่หมวดหมู่ สมาชิกเหรียญจักรพรรดิมาลา ด้วย ผู้ได้รับเหรียญจักรพรรดิมาลา |
||
บรรทัด 52: | บรรทัด 52: | ||
[[หมวดหมู่:ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ป.ช.]] |
[[หมวดหมู่:ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ป.ช.]] |
||
[[หมวดหมู่:ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม.]] |
[[หมวดหมู่:ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม.]] |
||
[[หมวดหมู่: |
[[หมวดหมู่:ผู้ได้รับเหรียญจักรพรรดิมาลา]] |
||
[[หมวดหมู่:สมาชิกเหรียญรัตนาภรณ์ ภ.ป.ร.5]] |
[[หมวดหมู่:สมาชิกเหรียญรัตนาภรณ์ ภ.ป.ร.5]] |
||
[[หมวดหมู่:ผู้ว่าราชการจังหวัดของประเทศไทย]] |
[[หมวดหมู่:ผู้ว่าราชการจังหวัดของประเทศไทย]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:02, 1 ธันวาคม 2562
พลตำรวจตรี นายกองใหญ่ อรรถสิทธิ์ สิทธิสุนทร (หลวงอรรถสิทธิ์สิทธิสุนทร) อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และองคมนตรีไทย
ประวัติ
พลตำรวจตรี อรรถสิทธิ์ สิทธิสุนทร (11 ธันวาคม พ.ศ. 2445 - 16 กันยายน พ.ศ. 2541) เคยดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการ จังหวัดจันทบุรี (พ.ศ. 2484-2485) [1] จังหวัดเพชรบุรี (พ.ศ. 2485-2487) จังหวัดยะลา (พ.ศ. 2487) [2] จังหวัดสุพรรณบุรี (พ.ศ. 2487-2488) [3] จังหวัดอุบลราชธานี (พ.ศ. 2490-2492) อธิบดีกรมศุลกากร [4] อธิบดีกรมราชทัณฑ์
พลตำรวจตรี อรรถสิทธิ์ สิทธิสุนทร ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ในรัฐบาลนายสัญญา ธรรมศักดิ์[5] ระหว่างเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2517 - มีนาคม พ.ศ. 2518 และได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีอีกสมัยในรัฐบาลของหม่อมราชวงศ์เสนีย์ ปราโมช [6] แต่ต้องพ้นจากหน้าที่ตั้งแต่ยังมิได้เริ่มปฏิบัติงาน เนื่องจากคณะรัฐมนตรีไม่ได้รับความไว้วางใจจากสภาในการแถลงนโยบาย ด้วยคะแนนไว้วางใจ 111 เสียง ไม่ไว้วางใจ 152 เสียง[7]
ต่อมาได้รับโปรดเกล้าฯ ให้เป็นองคมนตรีไทย เมื่อวันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2518 ดำรงตำแหน่งถึงวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2541 [8]
พลตำรวจตรี อรรถสิทธิ์ ได้รับฉายาว่า "คุณหลวงไม้บรรทัด" [9] จากชื่อเสียงในการเป็นผู้มีคุณธรรมและซื่อตรง จนเป็นที่ยอมรับ ท่านเป็นผู้บัญญัติศัพท์คำว่า "ผู้สูงอายุ" เมื่อ พ.ศ. 2512 [10]
ด้านครอบครัวสมรสกับท่านผู้หญิงเนื่องสนิท สิทธิสุนทร มีบุตร-ธิดา 9 คน มีหญิง 2 คน ชาย 7 คน
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
- พ.ศ. 2501 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)[11]
- พ.ศ. ไม่ปรากฏ – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
- พ.ศ. 2520 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 1 ปฐมจุลจอมเกล้า (ป.จ.) (ฝ่ายหน้า)
- พ.ศ. 2512 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.)[12]
- เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้น 5
อ้างอิง
- ↑ http://www.correct.go.th/popchan/new_page_2.htm
- ↑ http://www.yala.go.th/tamniub.htm
- ↑ http://www.suphanburi.go.th/ppp.ppt
- ↑ http://www.chiangkhongcustoms.com/index.php?lay=show&ac=photo_view&event_id=567
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (๓๐ ราย)
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๓๐ ราย)
- ↑ คอลัมน์ส่วนร่วมสังคมไทย โดน นรนิติ เศรษฐบุตร หน้า 8 หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ฉบับที่ 22,506 ประจำวันศุกร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
- ↑ จีรวัฒน์ ครองแก้ว. องคมนตรี ศักดิ์ศรีแผ่นดิน. กรุงเทพ : มูลนิธิทรัพยากรมนุษย์ระหว่างประเทศ, พ.ศ. 2550. 269 หน้า. หน้า หน้าที่. ISBN 978-974-7362-09-1
- ↑ ผู้ว่า-ผู้ถูกว่า, หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์, 8 ธันวาคม 2545
- ↑ มารู้จักผู้สูงอายุกันเถอะ
- ↑ แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 75 ตอน 109ง วันที่ 23 ธันวาคม 2501
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์เล่ม 86 ตอนที่ 46 วันที่ 27 พฤษภาคม 2512
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2445
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2541
- บทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์
- ข้าราชการพลเรือนชาวไทย
- นักการเมืองไทย
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยไทย
- ตำรวจชาวไทย
- องคมนตรี
- บรรดาศักดิ์ชั้นหลวง
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ป.จ. (ฝ่ายหน้า)
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ป.ช.
- ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ม.ว.ม.
- ผู้ได้รับเหรียญจักรพรรดิมาลา
- สมาชิกเหรียญรัตนาภรณ์ ภ.ป.ร.5
- ผู้ว่าราชการจังหวัดของประเทศไทย
- ผู้ว่าราชการจังหวัดอุบลราชธานี
- ผู้ได้รับปริญญากิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยรามคำแหง
- ผู้ได้รับปริญญากิตติมศักดิ์จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
- ผู้บังคับบัญชาและเจ้าหน้าที่กองอาสารักษาดินแดน